Séverine Keimig legt uit hoe je kunt identificeren of je een slachtoffer bent van zelfdomesticatie, en hoe je eruit kunt breken.

Zelfdomesticatie verwijst naar het proces waarbij mensen, hetzij individueel of collectief, hun gedrag en kenmerken aanpassen om te voldoen aan maatschappelijke normen en verwachtingen, vaak ten koste van hun ware natuur of verlangens.

Dit kan inhouden dat bepaalde instincten, emoties of gedragingen worden onderdrukt om te conformeren aan wat als acceptabel of normaal wordt beschouwd door de samenleving.

De term wordt vaak gebruikt in discussies over persoonlijke groei, authenticiteit en de impact van culturele conditionering op de individuele identiteit.

Vrijbreken van zelfdomesticatie houdt in dat je ongemak omarmt, maatschappelijke normen bevraagt, en opnieuw verbinding maakt met je authentieke verlangens en instincten.

Het vereist een bewuste afwijzing van gewoonten en overtuigingen die groei beperken, terwijl je acties nastreeft die creativiteit, vrijheid en zelfontdekking voeden.